بشارت

تبدیل دختران به عروسک های جنس که نه توان فرار دارند و نه توان فریاد و نه توان تماشا و نه توان لذت بردن…

سایت اصلی جراح سازنده این عروسک ها فیلتر است اما با ورود به صفحه او متوجه می شوید چه جریان زیرپوستی در اروپای شرقی وجود دارد و چه مشتریان کثیفی عمدتا در آمریکای جنوبی طالب این کالا شده اند.

کسانی که می خواهند تحقیق با زبان اصلی داشته باشند با کلیدواژه lolita slave toy می توانند تحقیق کنند و به عمق فاجعه پی ببرند!

یکی از سازندگان لولیتا اقرار میکند: من لولیتا می سازم و دختران جوان رو تبدیل به ابزار جنسی میکنم. دخترانی می سازم که دیگه نمی تونن فرار کنند و استراحت کنند و حرف بزنند. و یک نمونه نادر برای کسانی که برای سادیسمشون نیاز به تفریح دارند هست. این دختران زیبا از اروپای شرقی هستند و اغلب خانواده ندارند و کسانی که شانس نمیارن و سنشون زیاد میشه و به 8-9 سالگی می رسند شانسی برای فرزندخوانده شدن ندارند.

دختران 8-9 ساله رو از یتیم خونه می خرن درحالیکه یتیم خونه هرگز نمی پرسه این ها رو برای چه کاری می خوای! ولی فکر می کنند برای فروش اعضای بدنشون اون ها رو می خرند. درحالیکه تجارت پرسودتری انجام میدن و اونم تبدیل ان دختران به عروسک های جنسی هست که قیمت هرکدومش 30 هزار دلار تا 40 هزار دلار میشه.

دستهاشونو از آرنج و پاهاشونو از زانو قطع میکنن تا نتونن فرار کنند. دندوناشونم میکشند و دندان نرم سیلیکونی کار میگذارند. چون لولیتا تحرک نداره غذای کمی بهش میدن وگرنه خیلی سریع چاق میشه و اغلب بعد از  کر کردن و کور کردن  وآسیب رساندن به تارهای صوتی حنجره لولیتاها باعث میشن هیچگونه امکان فراری نداشته باشن و در صورت پیدا شدن اصلا نتونن حرفی بزنن و یا حتی محل شکنجه گاهشون و محل تولیدشون و محل فروششون رو لو بدن.

سلوک با بلای عاشورا به‌منزله «لیلة القدر» است.

«دو نوع سیروسلوک، پيش‌بيني و پيشنهاد شده است: راه اول، راهي است كه بزرگان علماي اخلاق و برخي ارباب معرفت بيان فرموده‌اند؛ اين راه از عزم شروع مي‌شود و به توبه، محاسبه، مراقبه، اعتدال و ذكر مي‌رسد… .

راه دوم، سلوك با شفاعت اولياي خدا و بلاي آن‌ها به ویژه بلای عظیم عاشورا است. اگر راه اول را هم‌چون عبادت ايام عادي سال فرض کنيم، راه دومْ به‌منزله‌ شب قدر است که كوتاه‌تر، پربارتر و پربركت‌تر است».

استادسیدمحمدمهدی میرباقری، کتاب ضیافت بلا، ص ۱۱

نور الهی

[سوره مبارکه صف آیه شریفه 8]:

يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ

معنای آیه:

کافران می خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند، اما خداوند نورش را تکمیل می کند اگر چه کافران خشنود نباشند.

تفسیر آیه:

كلمه” اطفاء” كه مصدر فعل” يطفئوا” است، به معناى خاموش كردن نور، و از بين بردن تابش آن است. و خاموش كردن نور با دهان به اين است كه آن را با فوت خاموش كنند.
اين آيه در سوره توبه نيز آمده، در آنجا مى‏فرمايد:” يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ” [توبه/32]. راغب در باره فرقى كه آيه مورد بحث با آيه سوره توبه دارد گفته: معناى آيه” يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا” اين است كه قصد خاموش كردن نور خدا را دارند، و در آيه” لِيُطْفِؤُا” اين است كه قصد دارند كارى بكنند كه به وسيله آن كار نور خدا را خاموش كنند [مفردات راغب، مادۀ “طفئ"]. و حاصل گفتارش اين است كه: متعلق اراده در جمله” يُرِيدُونَ أَنْ يُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ” خود اطفاء است، و در آيه” يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ” متعلق اراده سببى است كه نتيجه‏ اش خاموشى نور خداست، و آن عبارت است از پف كردن و خاموشى كه غرض و غايت است، نه متعلق اراده.
اين آيه و آيه بعدى‏اش به منزله شارحى است كه معناى آيه قبلى را كه ظلم كفار و نسبت سحر دادن به دعوت اسلامى را حكايت میکرد شرح میدهند، و حاصل اين دو آيه اين است كه: كفار با اين سخنان خود كه باد دهان ايشان است، میخواهند نور خدا را خاموش كنند، و ليكن خدا ايشان را به مقصدشان هدايت نمیكند، بلكه نور خود را تمام و دين خود را بر همه اديان غلبه میدهد.
پس معناى اينكه فرمود:” يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ” اين است كه كفار پنداشته ‏اند نور خدا مانند نور شمع است كه با يك پف خاموش گردد، و همين كه آن را سحر بخوانند نورش خاموش گشته، رابطه‏ اش با خدا قطع میشود.
ولى در پندار خود خطا كردند، چون دين، نور خدا است كه به هيچ وجه خاموشى نمىیپذيرد، نه تنها خاموش نمیشود كه خدا تماميت آن را اراده كرده، هر چند كه كافران كراهت داشته باشند.[ترجمه المیزان، ج19،ص431]

پیام آیه:

امام صادق (ع) در تفسیر این آیه فرمودند: « می خواهند نور ولایت علی (ع) را خاموش کنند اما خداوند نور امامت را کامل می کند و با ظهور حجه ابن الحسن (عج) او را بر همه ی مکاتب پیروز می گرداند.» [تفسير برهان، ج 4، ص 329]

البته اين سخن يا از باب ذكر مصداق است، و يا از باب ذكر باطن قرآن است، نه تفسير اصطلاحى‏.

ارتباط با مومنین

?استاد عابدینی : امام صادق (علیه السلام) می فرماید :
«الْمُؤْمِنُ‏ الْمُحْتَاجُ‏ رَسُولُ‏ اللَّهِ‏ تَعَالَى إِلَى الْغَنِيِّ الْقَوِي‏ »
مومن محتاجی که سراغ دارای قوی می رود ، پیک ویژه خداست !

خب اگر به ما بگویند که مقام معظم رهبری یک پیک ویژه برای تو فرستاده ، چگونه رفتار می کنیم ؟
حالا این پیک ویژه خداست !

در ادامه روایت می فرماید که اگر حاجت او را برآورده نکنی خداوند گناهان آن مومن محتاج را می بخشد و در عوض شیاطینی را بر آن دارای قوی مسلط می کند تا او را بگزند و وسوسه کنند .

 بعد همین انسان دارا که حاجت آن محتاج را اجابت نکرد ، بعد از مدتی می بیند اسیر یک گناه شده ، اما نمی فهمد علت چیست … چون ما چشم علت بین نداریم !

کانال تذکره الاولیاء @tezkar

به نظر بنده دارایی فقط مادی نیست. کسی که علم دارد و به سائل ندهد یا کسی که همسر دارد و به فکر محرومان از ازدواج نباشد و برای به تزویج درآوردنشان تلاشی نکند. چه با همسر خود چه با جوان مجرد دیگر
در هر زمینه که خدا به بنده توانایی داد برای رفع نیاز دیگرانی که از آن محروم اند باید بکوشد و منتظر نماند تا محروم خودش از او سوال کند. گاهی یک نفر سائل است گاهی سائل نیست اما محروم است. خدای متعال در قرآن کریم در وصف مومنین فرموده: والذین فی أموالهم حقٌّ معلومٌ للسائل والمحرومِ [معارج/24و25]

به تعبیر آیه این حق آن انسان است که فعلا در دارایی ما موجود است و باید به او بپردازیم. حقی است که خدا برای او در نظر گرفته نه برای ما. ما فقط حمل کننده آنیم نه صاحبش

از خدا بخواهیم که گذشتن از نفس را روزیمان کند

قیام عاشورا سرمشق  والگوی آزادی و آزادگی برای همۀ جوامع بشر در طول تاریخ است. جملۀ معروف امام حسین علیه السلام در روز عاشورا خطاب به لشکریان دشمن که “اگر دین ندارید، آزادمرد باشید” به خوبی پیام آزادی و آزادگی را می رساند.

امام حسین علیه السلام که در واکنش به نامه های کوفیان که از بی عدالتی، خفقان و اسارت در چنگال حاکمان بی دین خسته شده و در پی آزادی بودند قیام کرد، آیا می تواند پاسخ آزادی خواخی مردم را ندهد؟ آن حضرت که بارها ظلم و جور معاویه و یزید را بیان کرده و فسق و بی عدالتی دستگاه حاکم را یادآور شده، در پی آزادی مردم از دست حکومت ظالم  وجائر بود. او مردم را به لحاظ اجتماعی و سیاسی آزاد و به لحاظ دینی و معنوی آزاده می خواست. قیام امام حسین علیه السلام علیه همۀ بدی ها و اسارت های درونی بشریت بود که نماد این اسارت های درونی و معنوی، اسارت هوای نفس و بی دینی یزید است. اگر امام بر حکومت یزید می شورید، به معنای آزاد کردن بشر از بند اسارت نفس و ظلم و جور اجتماعی بود. عاشورا در این نگاه، سمبل القای یک مفهوم بلند به کل تاریخ است و آن چیزی نیست جز آزاد بودن، آزاده زیستن و احیای آزادی و آزادگی؛ همان که بزرگترین برنامۀ انبیاء نیز است.

آزادی ترسیم شده در اهداف امام حسین علیه السلام هم شامل آزادی های مادی است و هم معنوی. نمونۀ کوچک آن در سیرۀ عملی امام حسین علیه السلام در روز عاشورا، نوع رفتار ایشان با اصحابشان است که حتی در شب عاشورا آن ها را آزاد می گذارد خیمه را ترک کنند یا بمانند؛ یعنی در روش اسلام و در منظر امام حسین علیه السلام آزادی و آزادگی یک خصلت والای بشری است که دین هم آن را تأیید، تبیین، تصویب و حفاظت می کند.

آزادی در عاشورا یعنی رشد بشر، فراتر رفتن از تمایلات طبیعی، آزاد شدن از اسارت دنیا و رسیدن به آزادی معنوی و الاهی. آزادی اجتماعی نیز در رهایی مردم از دست حکومت امویان تبلور پیدا می کند.