بشارت

قرائن آشکار زیادی در واقعه تاریخی غدیر وجود دارد که حاکی از این است که منکر آن اصلا به آنها فکر نکرده و از روی تعصب و جانبدارانه به انکار آن میپردازد . از جمله :
1- نگه داشتن مردم در آن آفتاب سوزان و منتظر ماندن تا سر رسیدن همه زائران ( این همه آزار برای گفتن دوستی علی؟
2- تحلیل آیه تبلیغ مبنی بر حفظ جان پیامبر پس از ابلاغ (چرا جان پیامبر با گفتن دوستی علی باید به خطر بیفتد وقتی قرار نیست علی جای کسی را در حکومت و رهبری تنگ کند ؟
3- بیعت گرفتن از تمام حاضرین اعم از مرد و زن ( صرف دوستی، که بیعت نمیخواهد آنهم حتی از زنان به این صورتکه مولای متقیان برای یکایک زوار زن دستش رادرون تشت آب میگذاشت و سپس آن زن درون تشت میگذاشت) .
4- رساندن این واقعه و این پیام به آیندگان و فرزندان نسلهای بعد از طریق پدران تا قیامت ( دوستی علی به چه درد آیندگان میخورد؟ نهایت مردم همان نسل کافی بودند که دوستش بدارند و به او احترام کنند
5- توجه به خود خطبه که بارها از لفظ امامت و رهبری بعنوان مکمل ولی ، در آن استفاده شده .
6- مگر میشود به کسی امر کرد که کسی را دوست بدارد .محبت یک امر قلبی است وامر و نهی برنمیدارد !
و قرائن بیشمار دیگر که با اندیشه در این حقیقت بزرگ تاریخ ، وجود دارد و حقانیت مولای مظلوم تاریخ را فریاد میزند .
به امید اندیشه در باورهامان و پرهیز از جانبداری برای خوشایند دیگران و خریدن خشم خدا