بشارت

دیگران حق ندارند دین گریزی و دین ستیزیشون رو به پای رفتارای مسلمونا یا طلبه ها بذارن و در این صورت عذرشون پذیرفته نیست ؛

بیشتر مردم دین را از روی تحقیق نمیپذیرند بلکه به دینداران و شخصیت ها نگاه میکنند و سلیقه ای کار میکنند. کاری که در نگاه امام صادق علیه السلام نکوهیده است.اون حضرت میفرماین: “کسی که دین را با شخصیت ها بشناسد، همان شخصیت ها او را از دین خارج میسازند.” مستدرک الوسائل، ج17، ص307 

اما مسلمونا یا طلبه ها هم حواسشون باشه یه آدم مکتبی حق نداره طبق دل خودش هر رفتاری داشته باشه. همه چیز باید در سایه مکتبش رنگ بگیره .بی شک دیگران هم تا حدودی حق دارن انتظار داشته باشن که وقتی کسی ادعایی میکنه ، بهش عمل کنه. وگرنه مکتبی بودنش زیر سواله . و بر دیگران حجته که بهش بگن “دروغ میگی چون خودت به اونا پایبند نیستی” . همه ما ناخودآگاه همین انتظار رو از شخص مدعی داریم . در نظر بگیرید منادی دین حق خودش خلاف دعوتش عمل کنه!!! خب کمترین پیام رفتاراش اینه که چیزی که شما رو دارم بهش دعوت میکنم ارزش عمل کردن رو نداره و این عین تناقضه . خب اگه ارزشش رو نداره پس چرا دیگران رو به اون دعوت میکنی؟ اگه ارزشش رو داره چرا خودت بهش عمل نمیکنی؟!!! و با این تناقض رفتار و گفتار یا خودش زیر سواله و یا دینش .یا تو دروغ میگی یا دینت دروغه . در هر صورت اعتبارت رو در نزد منِ مخاطب از دست میدی. و این انتظار و تفکر در اطرافیان خیلی هم بیراه نیست . پس در مقام طلبه بکوشیم به فرموده امام خمینی رحمت الله علیه “اگر یک قدم در راه تحصیل علم برداشتیم، نگوییم دو قدم لااقل یک قدم هم در راه تهذیب نفس برداریم” و این تهذیب که نباشه علم توحید هم بیفایده که هیچ، بلکه وبال میشه و لا یزید الظالمین إلا خسارا. اول ظرفت رو پاک کن بعد شیر توش بریز وگرنه شیرت فاسد میشه.