شـمر نمازش را میخواند،
روزه‌اش را هم میگرفت،
آشکارا هم فسق و فجور نمیکرد،
و شاید اهل رشوه و ربا هم نبود…
معاویه و ابن‌زیاد و عمربن‌سعد هم همینطور…
یادمان باشد،
زیارت عاشورا که میخوانیم
وقتی رسیدیم به «وَ لَعنَ الله…»هایش؛
لحظه ای به خودمان گوشزد کنیم:
نکند این «لعنة الله…» شامل حال ما هم بشود؟
مایی که گاه خودمان را
“ارزانتر” از شمر و عمر و ابن‌زیاد میفروشیم…
جمله ای بس سنگین از شهید آوینی:
“کربلا"به رفـــتن نیست…
به شـــدن است …!
که اگر به رفـــتن بود!
شمر هم “کربلایی” است!
از دلایل دیگر خاص بودن امام حسین علیه السلام در میان انبیاء و اولیاء الاهی، این است که به زیارت امام حسین علیه السلام اهمیتی خاص داده شده است. امام صادق علیه السلام فرمود: ” مَن سرَّه أن یکونَ علی موائِدِ نورٍ یوم القیامة، فَلیکن مِن زوّار الحسین بن علیٍّ علیه السلام. هرکس دوست دارد روز قیامت در کنار سفره های نور الاهی بنشیند، باید از زائران امام حسین علیه السلام باشد.”
همچنین در برخی روایات دیگر، زیارت امام حسین علیه السلام معادل حج و عمره است [ابن قولویه، کامل الزیارات، ص 135]. در روایات بسیاری آمده است، اگر روزی مشاهده شد که بیت الله الحرام از حجاج خالی است، در آن وقت از باب وجوب کفایی بر مسلمانان واجب است به زیارت خانه خدا بشتابند؛ گرچه مستطیع نباشند یا حج واجب خود را رفته باشند. مرحوم صدوق رحِمَه الله همین مطلب را راجع به زیارت امام حسین علیه السلام گفته است: ” اگر روزی بیاید و مردم به طور کلی زیارت امام حسین علیه السلام را ترک کرده باشند، بر شیعیان واجب کفایی است که به زیارت آن حضرت بروند و نگذارند حرم مطهر خالی از زائر باشد.”
گاهی در روایات آمده که ثواب زیارت امام حسین علیه السلام از زیارت خانه خدا بیشتر یا با آن مساوی است. بزرگترین دلیل، این مطلب است که شکی نیست حرمت و احترام و عظمت خانه خدا به احترام و حرمت حضرت ابراهیم علیه السلام است که آن را بنا کرد و خلیل الرحمان هنگامی که مأمور ذبح فرزندش حضرت اسمائیل علیه السلام شد، طاقت نیاورده چشمانش را بست؛ اما امام حسین علیه السلام جوانش را پیش چشمانش قطعه قطعه کردند و جوانانی را برای خدا قربانی کرد و هرگز ناراحت نشد و رنگ نباخت. پس زمین کربلا که مزار شهدای راستین قرار گرفت و مرقد مطهر عزیز اسلام در آنجا واقع شد، باید زیارت و ثواب آن حداقل معادل ثواب خانه خدا باشد نه کمتر؛ افزون بر آن شهادت امام حسین علیه السلام سبب حفظ اسلام و کعبه گردید.
امام حسین علیه السلام همچون پدر بزرگوارش، مولای متقیان علیه السلام در دل شب غذای بیچارگان را حمل می کرد و به خانه های فقرا می رفت. حتی بعد از شهادت سالار شهیدان اثر زخم روی بدن ایشان مانده بود که نه از شمشیر بود و نه از نیزه. از حضرت زین العابدین علیه السلام پرسیدند و حضرت فرمودند: ” این زخم بر اثر حمل غذا برای فقرا و بیچارگان بود. [ مجلسی، بحار الانوار، ج44، ص191 ]
این ویژگی هاست که نشان می دهد خدای متعال حسین علیه السلام را برنده جایزه ویژه خود کرده است.
گفت و گوی امام سجاد علیه السلام با پیرمرد شامی
در شام پیرمردی به زنان و خانواده حسین علیه السلام نزدیک شد و گفت: الحمد لله که خدایتان کشت و هلاک ساخت و شهرها را از دست مردانتان ایمن گردانید و امیر مومنان را بر شما چیره کرد.
علی بن الحسین علیه السلام از مرد پرسید: ” یا شیخ هل قرأتَ القرآن؟ ” ای مرد آیا قرآن خوانده ای؟
مرد گفت: آری
فرمود: ” آیا این آیه را خوانده ای « قل لا أسئلکم علیه أجرا إلا المودّة فی القربی »؟ “
پیرمرد گفت: خوانده ام.
امام فرمود: ” آن قربی ما هستیم . و آیا آیه « وآتِ ذاالقربی حقه » را خوانده ای؟”
گفت: خواندم.
امام فرمود: ” مقصود از این قربی نیز ما هستیم . و آیا این آیه را خوانده ای « واعلموا أنما غنمتم مِن شیءٍ فإنّ لله خمُسَه و للرسول و لذی القربی ؟ “
گفت: آری.
فرمود: “این قربی هم ما میباشیم. آیا این آیه را خوانده ای « إنما یرید الله لیذهب عنکم الرجس أهل البیت و یطهرکم تطهیرا » ؟ “
گفت: خوانده ام.
علی بن الحسین علیه السلام فرمود: ” نحن أهل البیت الذی خصَّنا الله بآیة الطهارة یا شیخ ! ” ای مرد! آن اهل بیتی که خداوند آنان را مشمول آیه طهارت قرار داده است کسی جز ما نیست.
پیرمرد پشیمان از سخنی که گفته بود لب فرو بست و ساکت شد. اندکی بعد ناباورانه سؤال کرد: شما را به خدا سوگند راست میگویید و مواقعا مصداق این آیات شما هستید؟
علی بن الحسین علیه السلام فرمود: ” تاللهِ إنا لنحن هم مِن غیر شکٍّ . وحقِّ جدِّنا رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم إنّا لَنحن هم .” به خدا سوگند بدون تردید آنان ماییم. به حقیقت جدمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سوگند آنان ما هستیم.
پیرمرد گریه را سر داد و دستارش را به کنجی پرتاب کرد و آنگاه سر بر آسمان برداشت و گفت: خدایا من از دشمنان آل محمد بیزارم چه جن باشد و چه انس. آنگاه پرسید: راه توبه برایم باز است؟
علی بن الحسین علیه السلام فرمود: ” نعم إن تُبتَ تاب الله علیک و أنت معنا “. آری اگر توبه کنی خدا میپذیرد و تو در آن هنگام از همراهان ما خواهی بود.
مرد گفت: توبه کردم.
لهوف سیدبن طاووس، ص220
هر پرهیزکار گذشته ای دارد و هر گناهکار آینده ای
پس قضاوت نکن
غروب امروز در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها مراسم تعویض پرچم بود. پرچم سبز اعیاد ذی الحجه پایین آمد و پرچم عزای حسینی که مسافر حرم امام حسین علیه السلام بود، بر فراز گنبد طلای بی بی افراشته شد
